Να ξεκινήσω με μία ομολογία.Ωραίο το Schoolwave, πολύ καλό σαν ιδέα, θετικό να υπάρχουν τέτοιες προσπάθειες στήριξης νέων καλλιτεχνών, αλλά εμένα τα περισσότερα από τα συγκροτήματα που έχουν εμφανιστεί με αφήνουν παγερά αδιάφορο. 
Ελάχιστες,μετρημένες στα δάχτυλα είναι οι περιπτώσεις όπου κάποιο σχήμα είχε δικό του στίγμα και άποψη, χωρίς να κοπιάρει εμφανώς τις επιρροές του. Μέσα στις αμέτρητες εμφανίσεις αυτά τα χρόνια, 2 ήταν τα group που με προκάλεσαν να ασχοληθώ λίγο παραπάνω μαζί τους.Το πρώτο είναι οι Musica Ficta, έχοντας έναν αρκετά ιδιαίτερο ήχο, που άν και πρόδιδε αμέσως τις επιρροές τους (Muse,Radiohead), εντούτοις μου φαίνεται ότι είχαν μία τελείως δική τους υπόσταση και προσωπικότητα.
Το δεύτερο σχήμα ήταν οι Rosebleed. Πήρα το δίσκο τους πρίν λίγες μέρες, το White Balloons και έχω να πώ ότι πραγματικά ενθουσιάστηκα!!Από την αρχή μέχρι το τέλος,το ενδιαφέρον παραμένει σε σταθερά υψηλό επίπεδο. Alternative rock/pop θα το χαρακτήριζα στα χνάρια των πρώιμων Radiohead. Η παραγωγή φυσάει και κάνει το δίσκο να μπορεί να σταθεί άνετα δίπλα σε συγκροτήματα που προέρχονται από χώρες όπως η Αγγλία. Δυνατές και 
ατμοσφαιρικές κιθάρες, αρκετά πλήκρα δίνουν βάθος και όγκο στα κομμάτια και πολύ καλές ερμηνείες από τον frontman Βασίλη Αυγουστάκη συνθέτουν το παζλ ενός πραγματικά πάρα μα πάρα πολύ καλού album. Έκπληξη μου προκάλεσε το ντουέτο με τον Πλιάτσικα, το οποίο όμως δεν ακούγεται καθόλου παράταιρο στο κλίμα του δίσκου.
ατμοσφαιρικές κιθάρες, αρκετά πλήκρα δίνουν βάθος και όγκο στα κομμάτια και πολύ καλές ερμηνείες από τον frontman Βασίλη Αυγουστάκη συνθέτουν το παζλ ενός πραγματικά πάρα μα πάρα πολύ καλού album. Έκπληξη μου προκάλεσε το ντουέτο με τον Πλιάτσικα, το οποίο όμως δεν ακούγεται καθόλου παράταιρο στο κλίμα του δίσκου.Οι Rosebleed με το White Balloons έχω την εντύπωση ότι πετάνε από πάνω τους την ταμπέλα "schoolwave band" και δείχνουν ικανοί για μεγάλα πράγματα.Μακάρι να συνεχίσουν στα ίδια ποιοτικά και -γιατί όχι- ακόμη υψηλότερα standards...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου