Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Mono-Hymn To The Immortal Wind


Μία λέξη μπορεί μόνο να χαρακτηρίσει το νέο,πέμπτο κατά σειρά,δίσκο των Ιάπωνων instrumental Post Rockers:Αριστούργημα!Από πού να το πιάσεις..Σινεματικές ατμόσφαιρες που καταλήγουν σε κιθαριστικά ξεσπάσματα,επαναλαμβανόμενα πιανιστικά μοτίβα,απαλά περάσματα στα οποία χρησιμοποιούν πληθώρα οργάνων(βιολιά,τσέλα,κοντραμπάσα) αναδεικνύοντας ακόμη περισσότερο τις μελωδίες και την μοναδική ατμόσφαιρα που οι τέσσερις τους δημιουργούν,προετοιμάζοντας τον ακροατή για την τελική κορύφωση μέσα από τα "καθαρσιακά" ξεσπάσματά τους.Ο δίσκος είναι αρκετά πιο ηλεκτρισμένος σε σύγκριση με το παρελθόν,γεγονός που καθόλου δε μας χαλάει!Όσοι πίστευαν ότι η φόρμουλα quiet/loud με απανωτές κλιμακώσεις στο τέλος έχει πάψει προ πολλού να συγκινεί,καλό θα ήταν να ακούσουν το δίσκο και να αναλογιστούν πόσο έξω είχαν πέσει.Γεγονός άξιο σημασίας είναι ότι σε κανένα σημείο το άλμπουμ δεν κάνει "κοιλιά",κάτι το σύνηθες σε post rock έργα.Κάθε δευτερόλεπτο προσδίδει στο αμέσως προηγούμενο μία ξεχωριστή μαγεία και όλα μαζί δημιουργούν μια συγκινισιακή ατμόσφαιρα.Η μουσική χαρακτηρίζεται από μία κλασικότροπη νότα αλλά ταυτόχρονα είναι τόσο σύγχρονη και ατμοσφαιρική,μεταφέροντας τον ακροατή σε μακρινά ηχοτόπια,τρυπώντας τον συναισθηματικά.Καταφέρνουν να δημιουργήσουν έναν άκρως "οπτικό",απελευθερωτικό έργο που σε κολλάει στον τοίχο με τη δυναμική του.Στο μέλλον θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως βίβλος για όποιο γκρουπάκι θελήσει να παίξει post rock!Τεράστιος δίσκος.Ασυζητητί στα καλύτερα της χρονιάς...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου